Przejdź do głównej treści strony
Invest in Lubań
27-07-2016

Barokowy dom kupiecki wzniesiony na początku XVIII w.

Dawni niemieccy mieszkańcy Lubania nazywali go potocznie „Okrętem” (Das Schiff), natomiast Polacy używają określenia „Dom pod Okrętem”. Starsza nazwa nawiązuje do kształtu całego budynku. Jego forma, z racji nieregularnych kształtów, różnic w szerokości północnej i południowej ściany szczytowej oraz dwuspadowego łamanego dachu, może nasuwać skojarzenia z odwróconym kadłubem dawnego żaglowca. Z kolei drugie określenie odwołuje się do płaskorzeźby nad frontowymi drzwiami budynku przedstawiającej statek na wzburzonym morzu. Budynek został wzniesiony w 1715 r. przez Johanna Gottlieba Kirchofa, słynnego lubańskiego kupca – handlującego suknem. Umiejscowiono go w bezpośredniej bliskości murów obronnych przy Badergasse (dzisiejsza ul. Dzielna), w miejscu trzech dawnych spalonych domów. W 1820 r. stał się własnością rodziny Rost. Od tego momentu nazywano go również Rostschehaus – czyli Domem Rostów. Na skutek słabej kondycji finansowej nowych właścicieli „Okręt” zaczął popadać w ruinę. W latach 20 kolejnego następnego stulecia groził zawalaniem. Wówczas lokalny uczony Fritza Bertram przedstawił władzom miejskim koncepcję adaptacji budynku na potrzeby muzeum miejskiego. W 1930 r. pomysł, dzięki finansowemu wsparciu niejakiego kupca Winklera (100 tys. marek) oraz dotacji ze strony miasta (40 tys. marek) nabrał realnych kształtów – w Lubaniu powstało muzeum miejskie. Remont choć gruntowy, nie naruszył kupieckiego charakteru budynku. Zachowano pierwotny układ pomieszczeń i przeprowadzono pracochłonną renowację barokowej sztukaterii. Na parterze nowego muzeum wykonano aranżację kupieckiego biura oraz warsztatu tekstylnego. Na I pierwszym piętrze urządzono dawne kupieckie pomieszczenia mieszkalne i izbę cechu. Natomiast na ostatniej kondygnacji umieszczono ekspozycję poświęconą historii miasta. W 1945 r. w trakcie walk toczonych o miasto „Okręt” uległ licznym uszkodzeniom. Jeszcze przez wiele lat po wojnie budynek straszył dziurawym dachem, wybitymi oknami i wielką dziurą w górnej części północnej ściany. Na szczęście przetrwał trudny okres odbudowy miasta i w dniu dzisiejszym zaliczany jest do najcenniejszy lubańskich zabytków. Obecnie w jego wnętrzu mieści się placówka Urzędu Skarbowego.

Nasza witryna wykorzystuje pliki cookies, m.in. w celach statystycznych. Jeżeli nie chcesz, by były one zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. Więcej na ten temat...